เป็นหมอก็ได้ว่ะ. Chapter 8 กริ๊งๆพิชิตคะแนน

Chapter 8:- กริ๊งๆ พิชิตคะแนน

 

หลังจากผ่านการติวเข้มกันมาสองอาทิตย์ ก็ได้เวลาตัดสินชะตาชิวิต

 

สนามสอบห้องบรรยาย 1

อาจารย์:- สวัสดีครับนักศึกษาทุกท่าน วันนี้ผมอาจารย์ประสงค์ กับ อาจารย์มาลินี จะเป็นอาจารย์คุมสอบ

วิชา  ชีววิทยา รหัส 101 

จำนวนข้อสอบทั้งหมด 90 ข้อ เป็นบรรยายอีก 10 ข้อ

ในห้องสอบนี้มีนักศึกษาคณะแพทย์และเภสัช กรุณานั่งสอบตามรายชื่อที่จัดให้

เวลาเริ่มสอบ 9:00 น- 12:00 น.  ถ้านักศึกษาคนใดมีข้อสงสัยเกี่ยวกับข้อสอบหรือจะเข้าห้องน้ำ ให้ยกมือและรอจนกว่าผมหรือ อาจารย์มาลินีจะไปที่โต๊ะ

ห้ามถามหรือพูดคุยกันเอง เครื่องมือสื่อสาร  tablet กรุณานำมาวางไว้ที่ตระกร้าหน้าห้อง ถ้าใครฝ่าฝืนถือว่ามีเจตนาทุตจริต

ผมถือว่าสอบตกวิชานี้

ตอนนี้เวลา 8:55 น. ขอให้นักศักษาเปิดข้อสอบเช็คจำนวนข้อ และ เขียนชื่อกับฝนรหัสนักศึกษา และ รหัสวิชาที่จะสอบ

พอเวลา 9:00 น ผมจะให้สัญญาณเริ่มทำการสอบ

 

เช่:- เอ๊ก ที่เนี่ยะเป็นห้องสอบหรือคุกว่ะ ทำไมอาจารย์ที่คุมสอบมันยังโหดยังกะผู้คุมนักโทษ

แค่นี้กูก็จะเครียดจะเสียสติอยู่แล้ว

 

อาจารย์ประสงค์:- ขอโทษนะครับ  นักศึกษาที่อยู่ตรงนั้น ชื่ออะไรครับ ชี้มือมาทางไอ้เชี่ยะเช่

 

เช่:-  ผม ผมขอโทษครับ ผมชื่อปรมินทร์ มหาดำรงค์ ครับ ผมขอโทษครับ

 

เอ็ก:- ซวยแล้วมึง

 

อาจารย์ประสงค์:-ผมถือว่าเป็นการเตือนครั้งสุดท้ายนะครับ ถ้าเกิดเรื่องอย่างนี้หลังเริ่มทำการสอบเวลา 9:00 น 

ผมถือว่านึกศึกษายอมรับผลการตัดสินจากผมได้นะครับ และการเข้าห้องน้ำทุกครั้ง ถ้าผู้ชายผมขออนุญาติออกไปส่งด้วยนะครับ

ดังนั้นควรทำธุระส่วนตัวด้วยความรวดเร็วเพื่อที่นักศึกษาท่านอื่นจะได้ทำธุระด้วย ส่วนนักศึกษาหญิงอาจารย์มาลินีจะออกไปเป็นเพื่อนสลับกันนะครับ ขอบคุณนักศึกษาทุกท่านที่ให้ความร่วมมือ

 

เวลา 10:45 น.

บอย:- ถอดแว่นขยี้ตา หาว ง่วงจัง ไม่น่านอนดึกเลย ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับ  เฮ้อ  หาว

 

อาจารย์ประสงค์เดินมาข้างหลังโดยที่บอยไม่รู้ตัว 

 

อาจารย์หระสงค์:- เนี่ยเธอ ง่วงมากหรือครับ

 

บอย:-สะดุ้ง ผมขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจหาว ครับ พอดีผมนอนดึก

 

อาจารย์ประสงค์:- ผมไม่ว่าอะไรคุณ ถ้าคุณง่วงจะไปล้างหน้า หรือรับกาแฟไหม ผมจะไปเอาให้

 

บอย:- หน้าซีด ไม่เป็นไรครับ ผมรู้สึกว่าจะตื่นแล้ว

 

เบิร์ด:- น่ากลัวสัด อาจารย์คุมสอบ แม่งมาจากคณะอะไรว่ะเนี่ย โคตรน่ากลัว

 

อาจรย์มาลินี:-ขณะนี้เวลา 11:45 น. มีเวลาเหลืออีก 15 นาที นักศึกษาทุกคน ควรจะตรวจทานคำตอบโดยเฉพาะคำตอบบรรยายว่าได้ทำทุกข้อหรือยังนะค่ะ พอเวลา 12:00 น. กริ๊งดัง นักศึกษาทุกท่านให้วางดินสอ ปากกา สอดกระดาษคำตอบในตัวข้อสอบ ห้ามลุกจากที่นั่งนะค่ะ อาจารย์ทั้งสองท่านจะเดินไปเก็บกระดาษคำตอบที่โต๊ะเอง เสร็จแล้วค่อยๆลุกไปเก็บเครื่องมือสื่อสาร กระเป๋าแล้วจึงออกจากหีองสอบนะค่ะ

 

พัฒ:-น่ากลัวจริงๆว่ะ อาจารย์คุมสอบห้องนี้ แม่งโคตรดุ 

 

 

 

เวลา 12:30 น. ที่โรงอาหาร

 

เบิร์ด:- เฮียไม่กินข้าวเหรอครับ ( ยังคง concept ห่วงใยเฮียริวเสมอต้น เสมอปลาย)

 

เฮียริว:- ที่กูแดกเกาหลามึงก็เห็น เชี่ยะกูแดกข้าวไม่ลง กูไม่แน่ใจเหมือนกูจะฝนข้อสอบผิดข้อหนึ่ง

กูเครียด

 

เอ็ก:- เฮียฝนผิด ผมนะผิดไม่รู้กี่ข้อ ให้วิธีปันยางลบเลย ไม่รู้กี่ข้อ  ยากเหมือนกันนะขีอสอบ

 

เฮียริว:- ที่กูเครียด ถ้ากูเกิดมึนฝนผิดจริง กูจะได้แค่ 99 คะแนน ไม่เต็นร้อยนะสิ กูทำใจไม่ได้นะ

 

เช่:-เฮียแม่งใจหมาว่ะ ยังจะมาข่มกันอีก นึกว่าจะโดนไล่จากน้องสอบกับไอ้เอ๊กแล้ว ยังดีอาจารย์แม่งปราณีนะ

คอยดูบ่ายแล็ปฟิสิกส์ ผมจะทำคะแนนเต็มเลย

 

บอย พัฒ:- ข่มกันเลยนะพวกมึง

 

เวลา 13:00 น. ณ ห้องแล็ปฟิสิกส์ชั้นสอง

 

วันนี้เป็นการสอบวิชาฟิสิกส์ รหัสวิชา 201 จะมีทั้งหมด 20 สเตชั่น เวลาแต่ละสเตชั่น 3 นาที โดยมีพักสองสเตชั่น

รวมเวลาในการสอบทั้งหมด 66 นาที 

โดยกริ๊งที่หนึ่งคือเวลา 2:30 นาที กริ๊งที่สองเสียงยาวแสดงว่าหมดเวลา ให้นักศึกษาย้ายที่นั่งไปยังสเตชั่นต่อไป

ถ้ามีขัอสงสัยให้ยกมือ อาจมีการทดเวลาให้ตามความเหมาะสม ห้านนักศึกษาทุจริตการสอบ ห้ามเข้าห้องน้ำ 

เราจะเริ่มสอบเวลา 13:30 น. ดังนั้นใครจะเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวขอให้รีบไป

 

บอย:- ข้อนี้ให้ต่อวงจรกระแสสลับ ที่ไอ้เช่บอก "ใกล้ ใกล้  ไกล  ไกล ไกลเชรี่ยะ " โอเค

 

กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆ

 

บอย:- ข้อต่อไปให้คำนวณระยะเวลาการตรงของลูกปืนในต่อน้ำมัน โดยให้ค่าคงตัวน้ำมันเท่ากลับ...

เอ้าหยอดลูกปืนก่อน  สัด....ลูกปืนตกพื้น แม่งมีลูกแทนไหมว่ะ กริ๊งๆๆๆๆๆๆหมดเวลาครับ กรุณาเหลี่ยนไปทำข้อต่อไป

 

เอ๊ก:- กระซิบ เช่ มึงอยู่หน้ากู มึงช่วยคิดดังๆบ้างสิว่ะ บ้างข้อกูไม่แน่ใจ

 

เช่:- ผยักหน้า

 

เช่:- พรึมพรำ่ข้อถัดมา เอ๋ ยิงปืนวิถีโค้ง พาย....อืม....กระพริบตาให้เอ๊ก

 

เอ๊ก:-ไอเล็กๆ ยิ้ม

 

 

ขณะนี้หมดเวลาสอบ  กรุณาวางปากกาแล้วคว่ำกระดาษคำตอบนะครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

หลังสอบเสร็จ

 

บอย:-เซ็งว่ะ กูดันทำลูกปืนตกหาย หายไปข้อหนึ่งเลย

 

เอ๊ก:-ขอบคุณนะเซรี่ยะเช่ กูซึ้งน้ำใจมึงก็วันนี้แหละ

 

เช่:-มึงไม่ต้องทำซึ้ง ถ้ามึงอยากตอบแทนก็เลี้ยงเหล้ากูคืนนี้ ใครจะไปกับกูบ้าง ไอ้เอ๊กเป็นเจ้ามือ 555

 

ทังหมดยกมือ

 

เฮียริว:- เอ๊กมึงเป็นกษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำนะโว้ย ไม่งั้นมึงเป็นหมาแน่ๆ 

 

เอ๊ก:-ก็ได้ว่ะ แต่จะไปที่ไหนกันละ

 

เช่:- เอาแถวเกษตรนวมินทร์ไหม มีร้านน่านั่งหลายร้านดี

 

บอย:-กูชวนไอ้เม้งได้ไหมว่ะ

 

พัฒ:-เอาสิ ไหนมันก็ช่วยหาน้ำหาขนมให้พวกเราตอนติว

 

เฮียริว:-น้องๆเอาแบล็คขวดหนึ่ง mixer ขอโค๊กกับโซดานะ ของพี่ขอโซดา

 

บอย:- ของผมเหมือนของพี่เค้าแก้วหนึ่ง

 

บอย:- อ๊ะ ทำไมมันขมละ 

 

เช่:-เชรี่ยะบอย อย่าบอกนะมึงไม่เคยแดกเหล้า ดูดแต่นมเปรี้ยวสิมึง 555

 

เอ๊ก:- กูอุตสาห์เลี้ยงเหล้า แบล็คด้วยนะมึง เสียดายของว่ะ กินไม่เป็นมึงก็กินโค็กไป เด็กดีนะมึง 

 

เม้ง:-มึงไม่เลยกินก็ให้กูกินแทนม๊ะ เดียวมึงเกิดเมาแล้วน้าหญิงรู้ว่ามึงแดกเหล้ากูซวยเลย น้าหญิงฟ้องแม่ ๆ เอากูตายแน่

 

บอย:-สัดกินดหล้าก็เหมือนเรียนหนังสือนั่นแหละ ถ้ามึงไม่อ่านมึงจะรู้เหรอ เหล้าถ้าไม่กินเมื่อไรมันจะเป็นละ 

มาๆชนหมดแก้วนะมึง ( พูดจามีเหตุผลดีนะๆไอ้บอย)

 

เบิร์ด:- ชนหมดแก้ว ใครไม่หมดแม่งชิงหมาเกิด

 

พัฒ:- น้องๆ แก้วนี่ผสมเหล้าครึ่งแก้วกับโซดา เอ้าบอยแก้วมึง

 

เฮียริว:-เอาหมดแก้ว หมดแก้ว

 

เม้ง:- ไอ้บอยกูว่ามึงพอก่อนเถอะ แดกเหล้ายังกับแดกน้ำ เดี๋ยวมึงก็เมาหรอก

 

บอย:-น้องๆ อีกแก้ว ชงเหมือนเดิม อ้าวชนแก้ว

 

เอ๊ก:-กูว่ามึงพักก่อนเถอะ กูว่ามึงเมาแล้ว

 

บอย:-พวกมึงว่ากูใจหมาเหรอ

 

บอย:-ม้งมึงไปเป็นเพื่อนกูเข้าห้องน้ำหน่อย กูปวดฉี่

 

เม้ง:-อ้าวเชี่ยะบอย มึงจะฉี่ก็รูดซิบสิ 

 

บอย:-กูหาซิบไม่เจอ

 

เม้ง:- สัด เอ้ากูรูดซิปให้ เอาๆ สกปรกจริงมึงกูจับให้ เยี่ยวเสร็จแล้วบอกกูนะมึง 

ถ้าไม่ใช่เพื่อนสนิทกูไม่ทำให้มึงแน่

 

บอย:- เสร็จ แล้ว อ๊อกๆ อ๊อก

 

เม้ง:- เอาอย่าพึงอ๊วกให้กูรูดซิปมึงก่อน สัดอ๊วกใส่เสื้อกูอีก

 

ที่วงเหล้า

 

เม้ง:-กูขอพาเชรี่ยะบอยกลับก่อนนะ ดูท่ามันจะเมามาก วันหลังค่อยมากันใหม่

เชี่ยะจริงๆมึงอ๊วกใสีเสื้อกูอีก

 

เม้ง:- เอ้าไอ้บอยถอดเสื้อเสื้อผ้าก่อน อ๊วกเต็มเสื้อกางเกงเลยนะมึง

ถ้ามึงไมีใช่เพื่อนกูทิ้งข้างทางแล้วมึง

 

บอย:-ขอบคุณ กูรักมึง เพื่อนรัก เม้ง

 

เม้ง:-เป็นพี่ชาย กูว่าพอมึงเมาแล้ว....เฮัอ ไอ้เชี่ยะบอย แดกไม่เป็นยังเสือกจะแดกอีก

เสื้อผ้าชุดนึ้กูทิ้งแล้วกัน อย่าว่ากูนะมึง

 

 

8:30 น.  

บอย:-กี่โมงแล้วว่ะ ปวดหัวฉิบหาย สัดแปดโมงกว่าแล้วไม่ทันเรียนแน่

 

เมัง:-เชี่ยะบอยอะไรอีกมึง วันนี้วันอาทิตย์ไม่มีเรียน กว่ากูจะดูมึงเสร็จ กวีากูจะได้นอน

 

บอย:-เมื่อคืนมีอะไรเปล่า กูขำไม่ค่อยได้ว่ะ

 

เม้ง:-มึงนะแดกไม่เป็นเสือกอยากแดกนะมึง เมายังกะหมา ดีนะกูแบกมึงไหว

สัดคราวหลังใครชวนมึงอย่าแดกนะมึง แล้วถ้ามึงจะไปกูต้องไปด้วย เดี๋ยวไปเป็นภาระใครอีก เอ้อมึงอย่ากวนนะกูจะนอน

 

บอย:- กูขอบคุณแล้วก็ขอโทษว่ะ

 

เม้ง:-กูไม่คิดมากหรอก กูนอนล่ะ เสื้อผ้ามึงกูทิ้งให้แล้ว ดีแลัวก็อาบน้ำซะ อ็วกเต็มตัวเลยมึง

กูเช็ดตัวให้คงกลิ่นออกไม่หมดหรอก ไป๊ะอาบน้ำซะมึง